Foto: ANP

Ik vind Jesse Klaver nu al te gek. VMBO gedaan, 29 jaar, kleurrijke jeugd, ambitieus en de drang om de wereld te veranderen. Ga ‘m alleen daarom al in de gaten houden.

Maar als ie nou ook nog mijn stem wil hebben, moet er nog heel wat gebeuren. Het belangrijkste schuilt hem in de naam GroenLinks. Het woord groen gooi ik sowieso over boord, wie dat niet is snapt er geen kont van. Iedereen snapt dat de zon altijd schijnt, de technologie er is, dus kappen met al die gasboringen en luisteren naar Elon Musk. Ofwel: Groen in je naam is net als ‘politieke partij’ in je naam zetten, voegt niks toe.

De crux zit ‘m echter vooral in het woordje links. De mensen waarover hij het heeft, ‘die voelen dat er iets broeit’, die zijn niet enkel links.

Ik geloof niet meer in links en rechts. Ik ben het allebei.

Ik irriteer me kapot aan het latente racisme in ons land, ik ben bijna communistisch als het gaat om het goed laten draaien van ziekenhuizen en scholen en ik vind dat we voor de kwetsbaren in onze samenleving goed moeten zorgen.
Maar tegelijkertijd irriteer ik me kapot aan de verborgen werkeloosheid bij instanties als overheden en zorginstellingen, waar het werk met een kwart minder mensen beter kan worden gedaan (oops, rendement denken!) en kan ik erg lastig tegen stakingen en vakbonden. Ik ben een super liberaal als het gaat om het niet bemoeien van de overheid door allerlei onzin regels en ambtenarij en ik weiger in een land te wonen waar je 75% belasting zou moeten betalen als je met je talent, passie en tering hard werken goed geld hebt verdiend, als een soort boetedoening ofzo.

Ik wil idealisme én commercie, economische groei én het hebben over waarom dat waardeloos kan zijn, ik wil een terugtrekkende overheid én een betrokken overheid, sociaal én liberaal, spijkerbroek én pak, rijk én arm, groen én blauw en links én rechts.

De drang van Jesse Klaver om de wereld te veranderen is vet cool, maar dan moet ie de politiek ook durven te veranderen, te beginnen met de naam en positionering van zijn partij.

Sommigen zijn al blij als ze er eentje hebben gevonden, maar ik ga dit jaar voor maar liefst 10 G-spots.

Hoop dat het me lukt en jullie ook! Happy New Year!

Hier komen ze in willekeurige volgorde:

1. Gaaf

Doe als ondernemer datgene wat je gaaf vindt om te doen, datgene waar je staart van gaat kwispelen.
Bij veel werknemers is het vaak hetgeen ze in het weekend doen, doordeweeks moeten ze werken.
Als ondernemer heb je de kans om de hele week bezig te zijn met datgene dat je gaaf vindt!

2. Goed

Doe wat je goed kunt.
De grote weeffout in het middelbaar onderwijs waar onze kinderen alleen maar bezig zijn met datgene waar ze niet goed in zijn (van de 4 een 6je maken), terwijl ze zich zouden moeten focussen op waar ze wel goed in zijn (maak van de 8 een 10!). De grote motivatie-killer van de jeugd van vandaag.
Zorg als ondernemer dat je excelleert in wat je doet en doe het goed!

3. Geld

Ondernemen betekent geld verdienen, anders is het een hobby. Dus factureren. Simpel. En het opgetelde bedrag van al deze facturen moet hoger zijn dan het opgetelde bedrag van de inkoopfacturen. Dat is zo’n beetje de kern.

4. Gezond

Het grote, maar oh zo ware, cliché. En ook de G-spot waar je maar ten dele invloed op uit kunt oefenen. Maar het kan wel! Niet of niet teveel drinken, goed eten, bewegen en sporten en niet teveel stress en andere negatieve energie.

5. Geluk

Hoppa, open deur twee. Geluk. Zoek het op, ga ervoor, omarm het, dwing het af en geloof erin!

6. Groei

Stilstaan is saai, dus zorg als ondernemer voor groei. Te lang in de comfort zone? Stap eruit! Groei kent meerdere vormen: Groei in omzet, groei in propositie, groei in innovatie, groei in netwerk, persoonlijke groei, you’ll name it. Groei!

7. Galant

Ben galant. Naar jezelf, naar je medewerkers, naar je klanten. Galant is een vergeten kwaliteit soms, maar heeft zoveel waarde. Galante mensen openen deuren die voor anderen gesloten blijven. En galant gedrag vinden andere mensen prettig, het geeft ze een goed gevoel.

8. Grappig

Humor, ik kan niet zonder. Een dag niet gelachen is een dag niet geleefd. Grappig is misschien niet voor iedereen weggelegd. Niet iedereen is even grappig. Maar zie het breder. Met grappig bedoel ik dat je openstaat voor humor, voor relativering, voor alles niet altijd te serieus nemen.

9. Gedreven

Gedreven staat voor passie. Een van de drijfveren die alle grote ondernemers van deze wereld kenmerkt. Allemaal barsten ze van de passie voor wat ze doen.
Zoek die passie op en ga (da’s weer een G 🙂 ervoor!

10. Geil

Ik zet hem er vast neer voordat jullie hem als reactie gaan toevoegen, want daar kan ik op wachten :).
Geil als in sexualiteit hoort erbij. Voor de een dagelijks, voor de ander al veel te lang niet meer en voor de derde in een prima ritme. Maar het hoort er wel bij. Het is in heel veel opzichten het beste medicijn wat er is.

Zelf nog meer G-spots? Vul ze aan onder dit artikel, kunnen anderen ervan meeprofiteren.

(Gesproken column voor KPN NetwerkCafe – april 2014)

(Gesproken column voor KPN NetwerkCafe – maart 2014)

Het blijft lastig voor bedrijven in Nederland om met hun klanten om te gaan op een manier die ikzelf vrij logisch vind, maar die steeds weer knap lastig blijkt uit te voeren..

Het super eenvoudige credo in mijn ogen: “Maak klant blij en neem problemen uit handen”. 

Toch? En dan zeker als de handel toch al niet spectaculair gaat. Neem de uitgevers.

De case:

Ik neem abonnement op de Volkskrant, papier en digitaal. Bij aanmelden wordt me een tablet aangeboden als cadeau, top! Na maandje ofzo nog niks, dus ik ga eens bellen. Wat blijkt: ze sturen de tablet pas op als er een paar maanden is betaald.
We moeten risico’s mijden, dus vooruit. Niet echt dat je zegt ‘daar word ik enthousiast van’ maar ok.

Vorige week mochten we ‘m ontvangen, de tablet. Van het merk ‘Empire’. Na herhaaldelijk opladen en op allerlei knopjes drukken: Niets, nada, black screen, niente.
Nou ben ik geen echte nitwit, dus kan ik de conclusie trekken: Hij doet het niet.

Tweetje eraan gewijd aan de Volkskrant, wil gegeven paard niet in zijn bek kijken, maar een kapotte tablet is vrij zinloos, dus wat te doen? De tweet geeft geen antwoord, want er komt namelijk geen reactie van het Twitter account van de Volkskrant. Nou weet ik niet precies welk Twitter account waarvoor dient, ze hebben er meerderen, maar ik verwacht op zijn minst een reactie van @Volkskrant.

Vandaag dus maar even gebeld met een dame van de klantenservice:

Dame: “En wat voor een tablet is dat dan, Meneer?”
Ik: “Een Empire mevrouw.”
Dame: “Dan zal ik even het telefoonnummer van Empire voor U opzoeken.”
Dame (is aan het zoeken): “…..”
Ik (denk na over antwoord dame): “….”

Na paar seconden waarin dame aan het Googlen is en ik heb nagedacht:

Ik: “Dus ik krijg een cadeau van U, een kapot cadeau, en U gaat me nu het telefoonnummer geven van de fabrikant zodat ik het verder uit kan zoeken?”
Dame (inmiddels al sjagrijnig): “Ja, zij geven de garantie.”
Ik (geïrriteerd): “Luister, ik vind dit raar. Ik krijg van jullie dit cadeau. Dan zeg je toch: Wat enorm vervelend, ik stuur direct een nieuwe op, stuur jij de defecte even terug? Met excuus voor de overlast?”
Dame (nu echt sjaggie, want hier heeft ze geen zin in, zo’n bijdehandte figuur die nog opgewonden wordt ook nog, wat denkt ie wel): “Dan stuurt U het toch terug naar ons als u dat wilt, Antwoordnummer 2277, 1000 PA Amsterdam.”

Lieve lezers, het is geen halszaak en die tablet zal me de figuurlijke reet roesten, maar ik wordt schijtziek van al die organisaties die het niet snappen….

1. Een wifi netwerk die het door het hele hotel heen doet 
2. Zonder wachtwoord, dus gewoon OPEN en niet een systeem waarbij je na iedere pauze van 5 minuten weer bent uitgelogd en weer de hele inlog procedure inclusief vinkjes en andere ellende moet doen.
3. Een beetje snelheid en niet de snelheid van een 14k4 modem uit 1980. 

Het gaat niet goed met de kwaliteitsmedia in Nederland. De publieke omroep moet bezuinigen, kranten oplages dalen, opiniebladen verdwijnen en adverteerders laten het afweten.

De kwaliteitsjournalistiek staat onder druk en sommigen denken zelfs dat het helemaal verdwijnt. Maar dat is niet zo! In Amerika breken al betere tijden aan en de hulp komt uit onverwachte hoek, namelijk van de vijand, het internet. Internetmiljonairs kopen daar de uitgevers op omdat ze uit ideële overwegingen vinden dat kwaliteitsjournalistiek moet blijven bestaan en ze aan geld geen enkel gebrek hebben.

Jeff Bezos, oprichter van Amazon, redde the Washington Post voor 250 miljoen dollar voorlopig van de ondergang en Chris Hughes, een van de oprichters van Facebook kocht het stervende kwaliteitsblad voor hoog opgeleiden The New Republic. eBay oprichter Pierre Omidyar bood ook mee op de deal van de Washington Post, maar besloot dat ie voor die 250 miljoen een nieuwe ideëel journalistiek avontuur ter behoud van de onderzoeksjournalistiek gaat starten. Hij trekt hiervoor topjournalist Glenn Greenwald aan, die furore maakte door zijn samenwerking met NSA-klokkenluider Edward Snowden. 

Dus iedereen in Nederland die hoopt op subsidies, of op het malieveld strijdt tegen de bezuinigingen van de Publieke Omroep, niet doen!

Zoek onze eigen internetmiljonairs op! Geen dure interimmers in de top van de Telegraaf, geen nieuwe CEO bij Sanoma uit de klassieke hoek. Niks daarvan!

NU.nl oprichter Kees Zegers neemt de Telegraaf Media Groep over, Raymond Spanjar, oprichter van Hyves gaat Sanoma kopen, Ben Woldring van bellen.com lijkt me een prima topman voor alle regionale uitgevers en internetmiljonair Boris Veldhuijzen van Zanten van the Next Web start een nieuw mediabedrijf dat per direct groter is dan alle kranten samen.

Visie, een enorme zak met geld en idealisme. Ik hou ervan.

Google lanceerde deze week een nieuw bedrijf genaamd Calico. Het bedrijf gaat zich bezighouden met het verlengen van levens van mensen. Ze gaan zich richten op gezondheid en welzijn en in het bijzonder op de vergrijzing en bijbehorende ziekten.

Google laat met dit initiatief wederom zien hoe een corporate van morgen eruit ziet. Waarom? Omdat ze de wereld willen verbeteren…
Nou hoor ik je al weer sceptisch grinniken als je dit hoort, maar dat zegt meer over jou dan over Google.

We zijn namelijk gewend geraakt aan de grote corporates die enkel bezig zijn met shareholders value en poen, belachelijke marges maken over de rug van klanten en doodsbenauwd zijn voor de transparante wereld van vandaag. Kijk naar KPN en het hele gedoe met Carlos Slim en vraag je af waar de toegevoegde waarde ligt voor de klant.
Gelukkig is de tijd voor al dit soort corporates gekomen om zich of rap aan te passen tot in hun diepste vezels, of om erachter te komen dat de klanten en masse zullen vertrekken en daarbij hun bestaansrecht voorbij is.

Google is a different league. Ze laat zien dat je geld kunt verdienen zonder slecht te zijn. Ze heeft schijt aan de status quo, wil het beste voor haar klanten en vindt dat de wereld anders moet. Door technologie en idealisme gedreven. Geld is allang geen issue meer voor ze, daar hebben ze meer dan genoeg van. 

En Google beschikt over het allerbelangrijkste wat er is: Een jaloersmakende visie. Een visie waar het met technologie naartoe gaat en een visie waar het met de mensen en de wereld naartoe moet. En daarbij gaan ze over alle realistische grenzen heen.

Zo ook met hun initiatief Calico. Oprichter Google Larry Page hierover: ‘Kanker genezen als doel? Natuurlijk zou dat een succes zijn maar wij kijken echt wat verder dan dat.’

Sommigen zullen me naïef noemen, maar ik word gelukkig van Google en ik vertrouw ze meer dan welke grote corporate of welke regering dan ook.