Hij was tussenpersoon, maar pleegde naar eigen zeggen financiële zelfmoord door zijn klanten te compenseren voor de door hem verkochte woekerpolissen. Nu springt René Graafsma op de bres voor gedupeerden, als voorzitter van Stichting ODIN.
“Ik kwam er in 2005 achter dat er iets niet deugde”, zegt Graafsma. “Ik kreeg een brief van Nationale Nederlanden met de tekst ‘vraag niet hoe het kan, maar profiteer ervan’.
Het was een zin die hem wakker schudde. “Je kon ineens met minder inleg hetzelfde resultaat boeken”, dat klopte ergens niet. Het was het begin van de woekerpolissen, waarvoor klanten onevenredig veel geld moesten betalen. Graafsma leverde er niet alleen zijn AFM vergunning voor in, maar compenseerde ook zijn klanten voor de slechte producten die hij verkocht.
‘Minjonair’
“Ik ben officieel ‘minjonair’, maar helemaal niet zielig”, zegt hij, al lijdt zijn gezin er volgens hem wel onder. “Een dokter gaat toch ook naar zijn patiënten als hij een verkeerd medicijn heeft voorgeschreven?”
De AFM hield volgens Graafsma onvoldoende toezicht op de gang van zaken. “Woekerpolissen waren een verdienmodel voor verzekeraars, en niemand zei er iets over.” En dat terwijl klanten niet konden zien wat ze kochten. Er zouden zeker 7 miljoen woekerpolissen zijn verkocht. “Daarvan zijn er nu nog zeker 3 miljoen actief”, zegt hij. “En de schade is zeker 10.000 euro per polis.”